ಹುಲಿಮರಿ : ಸಣ್ಣ ಕಥೆ

Photo by Sacha Styles on Unsplash

 

‘’ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ  15 ಬೆಕ್ಕಿನ ಜಾತಿಯ ಸಸ್ತನಿಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೇ. ನಮ್ಮ ಊರಿನ ಬಳಿ ಕಾಣುವ ಚಿರತೆ,ಹುಲಿ  ಕೂಡಾ ಇದೆ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರುವಂತದ್ದು…ನೇಹಾ? ನೇಹಾ?’’  ಸಸ್ತನಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪಾಠ  ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಟೀಚರ್  ನೇಹಾ ಏನನ್ನೋ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದದನ್ನು  ಕೂಗಿದರು. ಹಗಲುಗನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ನೇಹಾ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಳು.

‘’ನೇಹಾ.. ಏನು ಯೋಚಿಸ್ತಾ ಇದ್ದೀಯಾ?’’ ಟೀಚರ್ ಕೋಪದಿಂದ ಕೇಳಿದರು.

‘’ ಎ-ಏನೂ ಇಲ್ಲಾ’’ ನೇಹಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆದರುತ್ತಲೆ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. 

‘’ಸರಿ ಹಾಗಾದ್ರೆ, ಈಗ ಉತ್ತರ ಹೇಳು... ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಬೆಕ್ಕಿನ ಜಾತಿಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿವೆ?’’ ಅವರು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಠೋರವಾಗಿಯೇ ಕೇಳಿದರು. 

‘’ಹದಿನೈದು, ಟೀಚರ್’’ ನೇಹಾ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. 

‘’ಸರಿ. ಇನ್ನೂ ಪಾಠದ ಮೇಲೆ ಗಮನ ಕೊಡು’’ ಎಂದು ಟೀಚರ್ ಉತ್ತರಿಸಿ ಮುಂದೆ ಓದಲು ಶುರು ಮಾಡಿದರು. ಪಾಠ ಸಾಗಿತು... 

*****

‘’ನೇಹಾ...ನೀನು ಇವತ್ತು ರಂಜಲು ಹಣ್ಣು ಹೆಕ್ಕಲೆ ಕಾಡಿಗೆ ಬತ್ಯಾ?’’ ಗೆಳತಿ ಇಶಾ ಕೇಳಿದಳು. 

‘’ಬರದೇ ಎಂತಾ ಆಜೇ? ಬರ್ತಿ  ಬಿಡು’’ ನೇಹಾ ಉತ್ತರಿಸಿ ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಪುಸ್ತಕದ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದಳು. 

ನೇಹಾ 12 ವರ್ಷದ ಹುಡುಗಿ.ಮಲೆನಾಡಿನ ಚಿಕ್ಕ ಹಳ್ಳಿಯೊಂದರಲ್ಲಿದ್ದ ನೇಹಾ 7 ನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಳು. 

ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ನಂತರ ಸುಮಾರು 4 ಗಂಟೆಗೆ ಇಶಾ ಉಳಿದ ಗೆಳೆಯರೊಡನೆ ಬಂದಳು. 

‘’ನೇಹಾ...   ಹಣ್ಣು ಹೆಕ್ಕಲೆ  ಬತ್ತಿಲ್ಯನೇ ?’’ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಇಶಾ ಕೂಗಿದಳು.

‘’ಬರ್ತಿ. ಒಂದು ನಿಮಿಷ’’ ನೇಹಾ ತಿರುಗಿ ಕೂಗಿ ಹಣ್ಣು ತುಂಬಲು ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಚೀಲ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟಳು.

‘’ಯಾರ್ಯಾರು ಬಂಜ ?’’ ನೇಹಾ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದ ತಕ್ಷಣ ಕೇಳಿದಳು. 

‘’ನಾನು, ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಆರ್ಣವ , ನೀನು. ಇಷ್ಟೇ ಜನ ‘’ ಇಶಾ ಪಟಪಟನೆ ಹೇಳಿದಳು. 

‘’ಸರಿ.ಆದ್ರುವ ಆ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಹುಲಿ ,ಚಿರತೆ ಓಡಾಡತು ಹೇಳ್ತಾ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಂಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಪಲೆ ಬಿಟ್ವ ಆರ್ಣವ ?’’ ನೇಹಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಅನುಮಾನದಿಂದಲೇ ಕೇಳಿದಳು. 

‘’ಯಾರೂ ಆ ಬದಿಗೆ ಹೋಪಲೆ ಬಿಡತವಿಲ್ಲೆ. ನಂಗವೆ ಹೊರಗೆ ಬಿದ್ದು ಬಂದಿದ್ದು. ಸುಮ್ನೆ ಬಾ ‘’ ಇಶಾ ಕರೆದಳು.ಊರು ದಾಟಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ನಡೆದ ನಂತರ ಕಾಡು ಸಿಕ್ಕಿತು. ನೇಹಾ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿ,

‘’ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ರಂಜಲು ಮರ ಇದ್ದೇ?’’ ಎಂದು ಕೇಳಿದಳು. 

‘’ಇನ್ನೂ ಒಳಗೆ ಇದ್ದು. ಮೊನ್ನೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ಯ .ರಾಶಿ ರುಚಿ ಇರತು ಆ ಮರದ ಹಣ್ಣು.’’ ಆರ್ಣವ ಉತ್ತರಿಸಿದ. ಇರಬಹುದೇನೋ ಎಂದುಕೊಂಡು ನೇಹಾ ಅವರ ಜೊತೆಗೆ ನಡೆದಳು.ಒಂದು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಕಳೆದಿರಬಹುದೇನೋ.. ಇಶಾ ಕೂಗಿದಳು. 

‘’ಅಲ್ಲಿದ್ದು ನೋಡು. ಆ.. ಮರ’’ 

‘’ಯಾವ ಮರ?’’ ನೇಹಾ ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದಳು.

‘’ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬೆರಳಿನ ನೇರಕ್ಕೆ ನೋಡು. ಅದೇ  ಅಲ್ಲಿ’’ ಅವಳು ಮತ್ತೆ ತೋರಿಸಿದಳು. 

‘’ಓ... ಕಂಡತು.’’ ನೇಹಾ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. ಸೊಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದ ರಂಜಲು ಮರ, ಕೆಳಗೆ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಉದುರಿಸಿ ನಿಂತಿತ್ತು. 

ರಂಜಲು ಹಣ್ಣು - Mimusops elengi
By J.M.Garg - Own work, CC BY-SA 3.0

‘’ಬಾ. ಹಣ್ಣು ಹೆಕ್ಕನಾ’’ ಆರ್ಣವ  ದೂರದಿಂದ ಕರೆದ.ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ ಹಣ್ಣು ಹೆಕ್ಕುತ್ತಾ, ಆಗಾಗ  ಅದನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಕಳೆಯಿತು. ನೇಹಾ ಮರದ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಹಣ್ಣು ಇರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಅದನ್ನು ಹೆಕ್ಕಲು ಕೆಳಗೆ ಬಾಗಿದಳು. ಆಗ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕ ಪೊದೆಯೊಂದು  ಸ್ವಲ್ಪ ಅಲ್ಲಾಡಿದಂತಾಯಿತು.ನೇಹಾ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ಮೇಲೆ ನೋಡಿದಳು. ಏನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏಕೋ ಅನುಮಾನ ಬಂದು ಆ ಪೊದೆಯ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಇಣುಕಿದಳು. ಅದನ್ನು ಕಂಡ ತಕ್ಷಣ ಅವಕ್ಕಾಗಿ ನಿಂತಳು. 

ಅಲ್ಲಿ ಇದ್ದದ್ದು ಹುಲಿಮರಿ!

‘’ಇಶಾ.. ಏ ಇಶಾ.. ಇಲ್ಲಿ ಬಾ ‘’ ನೇಹಾ ಕೂಗಿ ಕರೆದಳು. 

‘’ಎಂತಾ ಆತೆ? ಎಂತಕ್ಕೆ  ಕೂಗತೆ?’’ ಇಶಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಜೋರಾಗಿಯೇ ಕೇಳಿದಳು. 

‘’ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು. ಇಲ್ಲೊಂದು ಹುಲಿಮರಿ ಇದ್ದು. ನೋಡ್ರೆ ರಾಶಿ ಸಣ್ಣದು ಅನಿಸ್ತು.’’ ನೇಹಾ ವಿವರಿಸಿದಳು. 

‘’ಹುಲಿಮರಿ? ಎಲ್ಲಿ? ಅದು ಹಂಗಾರೆ ಹಿಂದಿನ ವಾರ ಒಂದು ಹುಲಿ ಸತ್ತೋಗಿತ್ತಲೇ.. ಅದರ ಮರೀನೇ ಆಗಿಕ್ಕು.’’ ಇಶಾ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. 

‘’ಹ. ಈಗ ಇದರ ಎಂತಾ ಮಾಡದು? ಊರಿಗಂತು  ತಗಂಡೋಪಲೆ  ಆಗ್ತಿಲೆ. ಇಲ್ಲೇ ಬಿಡಲು ಆಗ್ತಿಲ್ಲೇ.’’ ಆರ್ಣವ ಉತ್ತರಿಸಿದ. 

‘’ನಾವೇ ಇದಕ್ಕೆ ದಿನಾ ಹಾಲು ತಂದು ಹಾಕರೆ ಹೆಂಗೆ? ಇನ್ನೂ ಮರಿ ಇದು. ಎಂತಾ ಕಚ್ಚಲೂ ಬತ್ತಿಲ್ಲೇ.’’ ನೇಹಾ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದಳು.

‘’ಹುಲಿಮರಿ.. ಸಾಕದಾ?ಅದಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ದಿವಸ ಹೇಳಿ ಹಾಲು ಹಾಕತೆ?ಒಂದು ಎರಡು ವಾರ ನೋಡನ ಕಾಡಿಗೆ ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆಯವಕೆ ಹೇಳನ’’ ಇಶಾ ಹೇಳಿದಳು. ನೇಹಾ ಹುಲಿ ಮರಿಯ ಮುಖ ನೋಡಿದಳು. ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬೆಕ್ಕಿನಷ್ಟೆ ದೊಡ್ಡದಿತ್ತು. 

‘’ಸರಿ. ನೋಡನ.ನಾಳೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹಾಲು ತಂದು ಕೊಡನ.’’ ನೇಹಾ ಹುಲಿ ಮರಿಯನ್ನು ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. ಇಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕ ಮರಿ ಮುಂದೆ ನರಹಂತಕ ಹೇಗೆ ಆಗಬಲ್ಲದು? ನೇಹಾ ಯೋಚಿಸಿದಳು. 

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು ......

ರಂಜಲು ಮರ.

 Blog Survey